Wernisaż malarstwa Zdzisława Nestoruka


 

Dzisiaj z inicjatywy Zespołu Pracy Twórczej w Koszalinie o godz. 17:00 w gościnnych progach koszalińskiego pubu „Pasja” przy ul. Traugutta 29 odbył się pierwszy indywidualny wernisaż malarstwa Zdzisława Nestoruka – członka ZPTP. Wystawę otworzyli i gości powitali Teresa Turkiewicz – wiceprezes ZPTP i Edward Kanaszyk – prezes ZPTP. Sylwetkę artysty w kilku zdaniach przedstawiła Lidia Aziewicz – współwłaścicielka pubu „Pasja”. Wystawę uświetnił występ Amelii Zoruk-Głowackiej, która wykonała kilka utworów na gitarze klasycznej. Dodatkowo zgromadzeni goście mieli okazję wysłuchać poezji Mariusza Pikulskiego – poety z Bobolic. Na kolejną wystawę malarstwa ZPTP zaprasza już 02.09.21 r. o godz. 16:30 do Galerii „Ratusz” Urzędu Miejskiego w Koszalinie. Na ścianach Galerii zawisną obrazy trzech artystów – członków ZPTP pośród których są takie osoby jak: Tatiana Arcimowicz Pitak, Kazimierz Karniej, Zdzisław Nestoruk. 

Zdj. Krystyna Wajda







Mariusz Pikulski

Mrok 

Na oknie deszcz rozmazał ciszę,

w parapet kapią nocne nuty,

unosząc ze snu pierwsze ptaki

i z nieba patrzą w skrzydłach oczy

na dziwnie ronda — małe wyspy

tonące w rzece czarnej wdowy.

Wokoło cienie w pląsie nocy

z pajęczyn plotą długie liny

i zarzucają niczym wędki,

próbując złowić w drodze światło,

lecz ćmy obsiadły rzęsy

i wędka laską się potyka,

zlizując księżyc z mokrej ziemi.

Nad brzegiem snu

tysiąca srebrnych nocy

gdzie oko tuczy pańskie wyspy,

jednie stare czasu drzewo

z gałęzią suchą dla nagrody

w wisielczym pakcie duszy

oprawcę swego losu

poklaskiem lustra wita.

Znów krążą w koło cienie

po oku ciemnej drogi,

lękliwie patrząc w ciszę,

by sen pijanej nocy

nie uciekł gdzieś przed świtem.

Z obrazu kapią ramy

jak szept wróżebnej świeczki

i z woskiem płynie rzeka

w gęstości słów bez mostu,

przyśpiesza i przyśpiesza,

lecz omen zasną w oczach.

Na oknie deszcz rozmazał myśli

i nie wzleciały w niebo ptaki,

znów wpadły w ośmiornicę.

I jakże wyjść z ciemności,

gdy serce takie ciche,

a księżyc głośno krzyczy,

-okrągła srebrna scena

za rolę dla statysty

lub czasem i aktora.

Wciąż nowi lunatycy

jak dama przy ulicy

i niechże rzuci ktoś kamieniem,

kto grzechu nie użyczył.

Więc jakże wyjść z ciemności,

gdy srebrnik ponad sercem

orężem czas pochwycił.

-Mariusz Pikulski-

Obrazy: Wyjście z Mroku i W sieci osobliwości

Zdzisław Nestoruk

























Redakcja: Edward Kanaszyk



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz